Sa marangyang lupain ng Tagaytay, kung saan ang mga mansyon ay sumasalamin sa kapangyarihan at yaman, nakatayo ang tahanan ng mga Velarde. Ito’y hindi lang isang bahay, kundi isang palasyo na halos kasing-laki ng dalawang mall, napapalibutan ng matataas na pader at nababalot ng halimuyak ng mga imported na bulaklak. Dito nakatira si Damian Velarde, isang bilyonaryong kinikilala bilang hari ng real estate. Ngunit sa likod ng kislap ng mga chandelier at kinis ng marmol na sahig, may isang kalungkutang hindi kayang itago ng pera—ang dalawa niyang anak, ang kambal na sina Liya at Leo, ay may taning na ang buhay.
Sa edad na walong taong gulang, ang kambal ay bihirang masilayan ang araw. Ang kanilang mundo ay limitado sa loob ng isang silid na puno ng mga medical machine, oxygen tank, at mga nurse na laging nakabantay. Isang sakit sa dugo at mahinang baga ang unti-unting kumikitil sa kanilang buhay mula pa pagkabata. Ang kanilang ama, si Damian, ay madalas wala, abala sa pagpapalago ng kanyang imperyo sa iba’t ibang bansa. Para sa kanya, ang negosyo ay isang paraan upang takasan ang sakit na dulot ng pagiging isang walang magawang ama. Ang bawat board meeting at bawat private jet flight ay isang pagtakas mula sa katotohanang ang kanyang yaman ay walang silbi sa pagliligtas sa kanyang mga anak.
Sa gitna ng malamig na tahanang ito, may isang taong nagbibigay ng init at pagmamahal—si Rosa, ang kanilang yaya. Para kina Liya at Leo, si Rosa ay hindi lang isang katulong; siya ang kanilang ina, ang unang mukha na nakikita nila sa umaga at ang huling tinig na naririnig nila sa gabi. “Yaya Rosa, darating po ba si Daddy ngayon?” tanong ni Liya isang umaga, ang boses ay mahina ngunit puno ng pag-asa. Sa bawat tanong na iyon, tila isang patalim ang tumutusok sa puso ni Rosa, dahil alam niyang muli niyang bibigyan ng malungkot na sagot ang mga bata.
Habang si Rosa ay nag-aalay ng tunay na pag-aaruga, may isa pang babae sa mansyon na may ibang hangarin. Si Vanessa, ang elegante at ambisyosang personal assistant ni Damian, ay lihim na nagagalit sa atensyong nakukuha ni Rosa. Para kay Vanessa, si Rosa ay isang hadlang sa kanyang plano na makuha hindi lang ang tiwala, kundi pati na rin ang puso at yaman ni Damian. Sa kanyang isipan, kapag nawala na ang kambal, siya ang magiging sandalan ng naglulukang bilyonaryo.
Isang araw, sa pagmamasid ni Rosa sa pananabik ng kambal na makita ang labas, dinala niya sila sa veranda. Sa unang pagkakataon sa loob ng ilang buwan, nahaplos ng sinag ng araw ang kanilang mga balat. “Wow! Ang ganda ng araw, yaya,” bulong ni Liya. Ngunit ang munting kaligayahang iyon ay agad na winakasan ni Vanessa. “Bawal silang ma-expose sa araw! Hindi mo ba alam ang utos ng doktor?” sigaw niya, sabay hila sa mga bata pabalik sa loob. Ang insidenteng iyon ay nasaksihan ni Damian, na sa unang pagkakataon ay nakita ang takot sa mga mata ng kanyang mga anak at ang tapang sa pagtatanggol ni Rosa. “Daddy, huwag mong palayasin si Yaya Rosa. Siya lang po ang nagpapasaya sa amin,” umiiyak na pakiusap ni Lia. Ang mga salitang iyon ay gumising sa natutulog na puso ni Damian.
Dahil sa insidente, mas napalapit si Damian sa kanyang mga anak at kay Rosa. Ngunit kasabay nito ay ang pag-igting ng plano ni Vanessa. Sa tulong ng isang tiwaling doktor, si Dr. Hector Salcedo, sinimulan nilang painumin ng maling gamot ang kambal. Ang kanilang kalagayan ay lalong lumala, at bawat araw ay tila isang hakbang papalapit sa kanilang hantungan. Dinala sila sa ospital, at doon ibinigay ng doktor ang hatol: isang linggo na lang ang itatagal ng kambal.
Gumuho ang mundo ni Damian. Sa rooftop ng ospital, isinigaw niya ang kanyang galit sa langit. Samantala, si Rosa ay hindi sumuko. Sa kanyang desperasyon, naalala niya ang itinuro ng kanyang lola—isang halamang gamot na tinatawag na “Dugo ng Halaman,” na pinaniniwalaang lunas sa mahihinang katawan. Sa pahintulot ni Damian, palihim niyang pinainom ang kambal ng sabaw mula sa halamang iyon, kasabay ng walang tigil na panalangin.
At doon nagsimula ang himala. Unti-unting bumalik ang kulay sa mga mukha nina Liya at Leo. Ang kanilang paghinga ay naging mas malalim, at ang kanilang mga ngiti ay muling nasilayan. Nagulat ang lahat, maging ang mga doktor. Ngunit ang himalang ito ay nagdulot ng matinding galit kay Vanessa. Hindi siya papayag na si Rosa ang maging bida. Isang gabi, habang walang nakakakita, pinalitan niya ang laman ng bote ng halamang gamot ni Rosa ng isang kemikal na lason.
Kinabukasan, muling bumagsak ang kalagayan ng kambal, mas malala pa kaysa dati. Ang mga monitor ay umalarma, at ang buong ospital ay nagkagulo. Agad na itinuro ni Vanessa si Rosa. “Nahuli ko siya! May ginagawa siyang bawal sa mga bata!” sigaw niya. Ngunit sa gitna ng kaguluhan, isang piraso ng papel ang nahulog mula sa bulsa ni Vanessa—isang resibo mula sa isang laboratoryo na may pangalan ni Dr. Salcedo. Doon nabunyag ang lahat. Sa tulong ng CCTV footage, napatunayang si Vanessa ang pumasok sa silid ng kambal at naglagay ng lason.
Ang katotohanan ay isang malaking dagok para kay Damian. Ang babaeng pinagkatiwalaan niya ay siya palang may balak pumatay sa kanyang mga anak para makuha ang kanyang yaman. Habang dinadala ng mga pulis si Vanessa at Dr. Salcedo, ang kambal ay muling nakikipaglaban sa kamatayan. Ngunit sa pagkakataong ito, hindi na sila nag-iisa. Ang pananampalataya ni Rosa at ang pagmamahal ng kanilang ama ay nagsanib. Sa gitna ng gabi, sa isang silid sa mansyon kung saan sila umuwi para lumaban, isang liwanag ang tila bumalot sa buong bahay. Ang mga chandelier ay kumislap, at ang kambal ay muling nagising—ganap na magaling, walang bakas ng anumang sakit.
Ang himala ay hindi maipaliwanag ng siyensya, ngunit malinaw para kay Damian. Ito ay bunga ng pananampalataya ni Rosa at ng pag-ibig na matagal niyang ipinagkait sa kanyang pamilya. Ipinagbili ni Damian ang karamihan sa kanyang mga ari-arian, isinara ang kanyang kumpanya, at sinimulan ang isang bagong buhay kasama si Rosa at ang kambal sa isang simpleng probinsya. Ang dating mansyon ay ginawa niyang “Bahay ni Pag-asa,” isang tahanan para sa mga batang may karamdaman.
Ang pag-ibig na nagsimula sa paglilingkod ay namulaklak sa pagitan nina Damian at Rosa. Sa harap ng mga batang kanilang inalagaan, sa isang simpleng kasal, ipinangako nila ang kanilang mga puso sa isa’t isa. Ang dating bilyonaryo at ang kanyang katulong, ngayon ay isang pamilya na binuo hindi ng pera, kundi ng mga himalang dulot ng pananampalataya. Ang kanilang kwento ay naging isang buhay na patunay na ang tunay na yaman ay hindi nasusukat sa dami ng ari-arian, kundi sa lalim ng pagmamahal at sa lakas ng pananalig na kahit sa pinakamadilim na gabi, laging may liwanag na darating.